Հովհաննես Թումանյան
Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ
Առատ ու անփույթ,
Աշխարհքն ինձ համար կլոր էր անվերջ,
Կեղևը` կապույտ։
Նրանից հետո աչքս բաց արի
Մի փոքրիկ բնում,
Տեսա՝ աշխարհքը հարդից է շինած,
Ու մայրս է շինում։
Մի օր էլ, բնից գլուխս հանած,
Նայում եմ դես-դեն,
Տեսնեմ՝ աշխարհքը տերևից շինած,
Մեր բունը վրեն։
Հիմի թռչում եմ հեռո՜ւ, շատ հեռո՜ւ,
Ամեն տեղ գընում,
Բայց թե աշխարհքը ինչի՞ց է շինած—
Էլ չեմ հասկանում։
Հարցեր և առաջադրանքներ
- Դո՛ւրս գրիր անծանոթ բառերը և էլեկտրոնային բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր.
Քարդ, աշխարհք-ամբողջ աշխարհ, շինել-պատրասնել։
- Ինչի՞ մասին է բանաստեղծությունը: Պատմի՛ր:
Պանաստեղցությունը ներկայացնում է այն, որ հենց աչկերը բացում ես աշխարհ չես չանաչի։
- Նշի՛ր քեզ դուր եկած քառատողը և նկարի՛ր:
- Քո կարծիքով ինչի՞ց է շինված աշխարհը: Պատմի՛ր աշխարհի մասին:
- Աշխարհը շատ մեծ քաղաք է, նա շինված է շատ բանեից քարերից, հողերից, ծառերից և այլ բայց ծիտիկը չեր հասկանում, թե ինչից է շինած աշխարհը
- Կարդա՛ բանաստեղծությունը կամ բերանացի ասա: Տեսագրի՛ր կամ ձայնագրի՛ր:
- Թռչունին նամակ գրիր:
Բարև, սիրելի թռչուններ ես Ֆերդինանտն եմ։ Ես գիտեմ, որ դուք ձմեռը սովաց եք մնում և ես ձմեռը ձեզ հաց եմ տաու, որ դուք սովաց չմնաք։
Սիրով՛ Ֆերդինանտ